قبلا وقتی از کسی می شنیدم که در مورد ایران پرستی و عشق به وطن و اینها حرف میزد! ته دلم میگفتم همه اش حرفه!!!
خودمم فکر میکردم که دوری از خانواده ودوستان و اینا.....دلم رو یاد ایران میاندازه.ولی حالا من هم یک ناسیونالیست شدم و به خود ایران فکر میکنم.
چند روز پیش که رفته بودیم این دور و بر کمی راه بریم. راه رو گم کردیم!!!!!! از چند نفر پرسیدیم. بعضی ها که انگلیسی بلد نبودند. ......خلاصه یک آقایی پیدا شد و راه رو نشون داد . ظاهرا خودش هم اون مسیر رو میرفت. با هم همقدم شدیم.
پرسید اهل کجایید؟ گفتیم ایران!.....با صدای بلند زد زیر خنده وسری تکون داد!!!!!!!!
یکدفعه احساس کردم یکی گلوم رو فشار میده. اگه بچه ها باهامون نبودن و خودمون تنها بودیم حسابی گریه میکردم.آخه اینا هنوز ایران رو نمیشناسن!!!هنوز نمیدونن که ایران با عراق فرق داره(منظورم اون چیزی که سیاستمدارها!!! میگن نیست. از نظر مرز های جغرافیایی)هنوز نمیدونن که ایرانیها زبونشون عربی نیست!!!!!!!
چرا ما باید کشورمون با بمب اتمی و مقابله با کل دنیا و عدم دموکراسی و عدم رعایت حقوق زنان و حقوق بشر و ...به دنیا معرفی بشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟
to be honest i shoul say that there are so many countries and nations with a great deal of glory in the globe that we know nothing about them. so it is very natural for people over ther not to know about us. don't bother yourself. everything is alright. study hard and be a great lady of knowledge and make people of all contries know every thing about our kind mother-IRAN. t
حق با شماست. البته ندانستن در مورد ایران ناراحت کننده نیست .این آدم رو ناراحت میکنه که یک تصویر از بدیها در ذهنها باشه !!!!!ما باید خودمون کشورمون رو عالی نشون بدیم.
تلاش برای آینده!
ok lady ok
so care the study
oops